Een rijk leven

Druk met de winkel en de kinderen en nog tijd overhouden voor de kerkenraad. Dat kan alleen als je het echt samen doet. En dat hebben de 85-jarige Willy Lemstra-Seinen en haar man Bertus altijd gedaan. In de 60-er jaren openden ze de eerste zelfbedieningswinkel in Dokkum, de Vivo.

Een winkel waar je zelf artikelen uit de schappen mag pakken, dat was iets nieuws. ‘Och heden, frou Lemstra, mogen we dat zomaar pakken?’, vroegen onwennige klanten.

De Lemstra’s introduceerden meer ‘nieuwigheden’. “Klanten waren gewend om op rekening te kopen. Mijn man ging dan later bij ze langs om het geld op te halen en ik deed op vrijdagavond de boekhouding. Als klanten niet betaalden dan moesten we er achteraan, dat vond mijn man heel vervelend. Contant betalen in de winkel was voor ons een hele vooruitgang”, vertelt Willy Lemstra.

Hard werken, maar een mooie tijd
Samen een winkel met personeel runnen en drie kinderen grootbrengen, dan moet je van aanpakken weten. Gelukkig woonden de Lemstra’s boven de zaak. De kinderen werden regelmatig alleen boven in de box gelaten. “Dan vroeg ik één van de meisjes om een oogje in het zeil te houden. En later toen de kinderen naar school gingen, kregen ze altijd een kopje thee met suiker als ze thuiskwamen en daarna moesten ze helpen. Zo ging dat toen.”

Hard werken dus, zeg maar gerust ‘beuligje’. De winkel moest er altijd pico bello uitzien, met alles keurig strak in de schappen. Maar het was ook een hele mooie en gezellige tijd. “We hebben het altijd heel leuk gehad met het personeel en er werden ook wel eens gekke fratsen uitgehaald. Op zaterdag maakte ik een pan soep en dan at iedereen mee.”

Nog steeds mist ze de winkel en dat gaat ook nooit meer over. Samen met Bertus de zaak runnen. De kinderen die meehielpen. Het fijne personeel. De gezelligheid in de winkel rond Sinterklaas en kerst. Ze heeft een rijk leven, de herinneringen worden gekoesterd en de verhalen over toen nog steeds graag verteld.

Willie Lemstra-Seinen woont in Talma Hûs in Feanwâlden