Genieten van buiten zijn

De zeemeermin. Zo noemt Tietje Scherstra-Bonnema zichzelf weleens. Ze groeide als jongste in een gezin met vijf dochters en drie zonen op in ‘het Seylhus’ aan de rand van de zeedijk bij Oosterbierum. Ze was veel buiten en vooral de zee trok. Nu is ze 93 jaar en het liefst nog elke dag even buiten. Voor een wandeling of een tochtje op de duofiets.

Als enige van de kinderen Bonnema mocht Tietje verder leren. Het werd de opleiding tot verpleegster in het Diaconessenhuis in Leeuwarden. Als jonge vrouw kwam ze in het zusterhuis te wonen, waar een streng regime heerste. Tien uur ’s avonds binnen! En dan toch nog de man tegenkomen waar ze dit jaar 67 jaar mee getrouwd is. “Op een keer ging ik met een vriendin ’s avonds een kroketje halen op de Wirdumerdijk. Daar liepen twee mannen. De grootste ging naast mij lopen en dat was Gosse. 67 jaar klinkt heel lang, maar de jaren zijn voorbij gevlogen.”

Blij en tevreden
Zorgen zit Tietje Scherstra in het bloed. Eerst als verpleegster en later als moeder. “Toen we trouwden moest ik stoppen met werken. Ik vond dat jammer, maar dat was toen zo. Deze foto hangt nog altijd in mijn kamer, want ik kijk met veel plezier op die tijd terug. Ik ben ook altijd heel blij en tevreden geweest met mijn man, kinderen en later met de kleinkinderen en achterkleinkinderen. Als ik opnieuw zou moeten kiezen, zou ik het weer zo doen. Daarom vind ik het ook zo mooi dat onze jongste dochter Petra verpleegkundige is. Die genen heb ik doorgegeven.”

Tietje Scherstra had een enorme trek naar buiten, maar haar man wilde Leeuwarden niet uit. Daarom waren de vakanties naar Vlieland en later met de caravan naar Appelscha heerlijk. “Als ik buiten had willen wonen, had ik met een boer moeten trouwen. Zo gaat het in het leven. Maar ik ben blij dat ik nu nog zo fit ben dat ik veel naar buiten kan. Dat blijft trekken en daar geniet ik van.”

Tietje Scherstra-Bonnema woont in Talma Hûs in Feanwâlden