Lytse ivichheit

De bundel ‘Lytse ivichheit’ van Jan Dotinga (1934) verscheen in 1965 en daarmee was het een feit: schoolmeester Dotinga was niet alleen ‘master Dotinga’, maar ook Frysk skriuwer en dichter.

Dotinga is geboren in Britsum en opgegroeid in Stiens, in een gezin met negen kinderen. Ooit was het de droom van heit Dotinga om voor de klas te staan, maar door omstandigheden werd hij boer. Toen zoon Jan naar de kweekschool ging en wél voor de klas kwam te staan, was dat ook voor zijn vader een droom die uitkwam. “Heit was een goed pedagoog. Maar hij heeft gelukkig ook goed geboerd, waardoor ik niet mee hoefde te helpen en kon leren. Ik heb aan verschillende basisscholen gestaan en een paar jaar aan een huishoudschool. In totaal heb ik 40 jaar les gegeven, in Drogeham zo’n 15 jaar als hoofd en later weer als onderwijzer. Mijn laatste werkzame jaren nam het verantwoording afleggen over wat je deed toe en daar had ik een hekel aan. Na 40 dienstjaren dacht ik, dit is mijn kans en ben ik gestopt.”

Schrijven om te ontspannen
Dichten en schrijven was voor Dotinga een vorm van ontspanning. En hij deed het niet onverdienstelijk. Er verschenen meer dan tien poëziebundels van zijn hand, boeken met verzen en verhalen, revues en geschiedenisboeken, onder meer over Drogeham. En hij won maar liefst vier keer een provinciale Rely Jorritsmapriis.

Waardering doet een mens goed, zo weet Dotinga. “Als de kritieken gunstig zijn en als je het idee hebt dat mensen waarderen wat je schrijft, dan geeft dat moed om verder te gaan. Dat wil ik ook aan mensen meegeven die twijfelen of ze willen gaan schrijven. Als je van schrijven houdt, ga het dan doen.” Trots vindt Dotinga ‘in grut wurd’, maar hij is blij dat hij zoveel heeft kunnen schrijven. Hij laat daardoor iets achter aan de ‘eeuwigheid’. De cirkel met zijn eerste bundel ‘Lytse ivichheit’ is rond. De gedichten in die bundel gaan over zijn jeugd in Stiens, een jeugd die fijn was en een eeuwigheid leek te duren. 

Jan Dotinga woont in Kootstertille