Op pad met verzorgende IG Ytsje
Ytsje Boersma, verzorgende IG, werkt in Verpleeghotel De Hofwijck. Een locatie voor herstelzorg en revalidatie. We liepen een dagje met haar mee.
'Dat ik kan bijdragen aan iemands herstel vind ik mooi'
Met een enthousiast ‘goedemorgen!’ begroet Ytsje Boersma, verzorgende IG in Verpleeghotel De Hofwijck, haar collega’s van de nachtdienst. "Mijn werkdag start met het bijpraten over wat er de afgelopen nacht is gebeurd, daarna lees ik de schriftelijke rapportages door. Dan ben ik goed op de hoogte als ik bij de cliënten kom”, zegt Ytsje. Ondertussen druppelen de oproepen al binnen op de telefoon: Mevrouw De Vries wil graag hulp bij de toiletgang en het wassen. Ytsje gaat ernaartoe, helpt mevrouw, maakt ondertussen een praatje en observeert: Hoe voelt mevrouw zich, hoe gaat het herstel, is er vooruitgang?
Herstelzorg en revalidatie
Verpleeghotel De Hofwijck is een locatie voor herstelzorg en revalidatie. Mensen komen hier als ze na een operatie of ziekte niet thuis kunnen herstellen. Belangrijk onderdeel van de revalidatie is het uitvoeren van dagelijkse handelingen zoals wassen en aankleden, koffiezetten, medicatie innemen en bewegen. De cliënt geeft zelf aan wanneer er ondersteuning nodig is. Het doel is dat men zich thuis weer kan redden, eventueel met hulp van naasten, thuiszorg of hulpmiddelen. “En wanneer dat niet meer lukt, dan vragen we een Wlz indicatie aan”, zegt Ytsje.
Herstellen van een beenbreuk
Door naar de volgende cliënt. Klaasje Bakker wil graag uit bed. Ze heeft een slechte nacht gehad, omdat ze veel last heeft van haar been. “Gelukkig werken de pijnstillers die ik heb ingenomen en voel ik me weer wat beter”, vertelt ze. “Ik was net hersteld van een eerdere beenbreuk, toen ik thuis over een drempel struikelde en voor de tweede keer in korte tijd mijn been brak. Hoeveel pech kun je hebben! Gelukkig kon ik na de operatie in het Verpleeghotel terecht. Ik heb het hier best hoor. Een mooie kamer met uitzicht op het Rengerspark. En deze, zegt ze terwijl ze naar Ytsje knikt, is geweldig.”
Ondersteunen bij wat even niet lukt
Mevrouw Bakker mag haar been voorlopig niet belasten. Ytsje brengt haar daarom met behulp van de Bea-tillift van het bed naar de badkamer en ondersteunt bij het wassen en aankleden. “Ik doe nog even wat lippenstift op, ik kom tenslotte niet elke dag op de foto”, zegt mevrouw met een knipoog.
Het is tijd voor het ontbijt. Ytsje begeleidt mevrouw naar het restaurant. De bel gaat, meneer De Haan wil graag even buiten zitten, in de frisse lucht. Collega Stefan gaat ernaartoe.
Ontspannen en bijpraten
Rond 10 uur is het pauze. Kletsen met collega’s met een goede kop thee erbij. Tegelijkertijd nog wat praktische informatie uitwisselen. De cliënt die vrijdag met spoed kwam, is intussen opgenomen in het ziekenhuis. De collega’s van de huishoudelijke hulp gaan de kamer schoonmaken zodat die klaar is voor een nieuwe opname.
Vervolgens begeleidt Ytsje mevrouw Bakker naar de fysiotherapie. Mevrouw kan zelf de rolstoel met één been achteruitduwen. Op de gang treffen we Nienke, de paramedisch assistent ergotherapie. Ytsje vertelt haar dat het handvat van de rolstoel van mevrouw Bakker los zit. Nienke belooft straks even te kijken of ze het kan fixen.
“Later vandaag is er een multidisciplinair overleg”, vertelt Ytsje. “Dan bespreken we met de diëtist, ergotherapeut, maatschappelijk werker, arts, fysiotherapeut en coördinerend verpleegkundige de voortgang van de cliënten die op de afdeling zijn. Als het nodig is, wordt het zorgplan aangepast. Daarom lees ik zo meteen, ter voorbereiding, de rapportages van de zorg en de verschillende disciplines door.”
Afwisseling en samenwerking
“Het mooie van mijn werk? Dat is de afwisseling - je hebt steeds andere cliënten - de samenwerking met de andere disciplines en het team waarmee ik samenwerk. We zijn heel verschillend, daardoor vullen we elkaar goed aan. We stimuleren elkaar én leren van elkaar. Dat ik daarbij een bijdrage kan leveren aan iemands herstel vind ik mooi.”
Sommige namen zijn gefingeerd.
