Passie voor optiek

Na een carrière als opticien blijven werken in een museum voor optiek. Dat deed de 83-jarige Anton Wierda. Eind jaren 90 begon hij met de heer Werkman, eigenaar van een brillenwinkel in Surhuisterveen, het optiekmuseum.

Oogmeetkundige instrumenten, slijpinstrumenten, brillen, alles wat met brillen te maken heeft, was in het museum voor optiek te vinden. Anton was daar vrijwilliger. Dat werk stopte toen een aantal jaren geleden het museum niet meer in het gehuurde bankgebouw kon blijven.

Brillenwinkeltje met laatjes
Anton deed de opticienopleiding in Rotterdam en is na de diplomering uiteindelijk gaan werken bij Werkman in Surhuisterveen. ”Het klikte gelijk goed tussen ons”, aldus Anton. “We hadden allebei een passie voor historische instrumenten en optiekobjecten. Eigenlijk wilde ik in Delft de opleiding instrumentenmaker gaan doen. Ik kon op de technische school heel goed metaal bewerken. Prachtig werk. Vanwege mijn leeftijd kon ik helaas die opleiding niet meer doen. Ik koos toen het vak van opticien. We zijn aan het verzamelen geslagen en kregen objecten uit het hele land. Dat leidde tot een uitgebreide historische collectie machines, instrumenten en brillen. Ook moderne afgeschreven apparatuur verkregen we. We hadden zelfs een historisch nagebouwd brillenwinkeltje met laatjes.”

Vertellen over brillen en slijpkoppen
“Eén a twee middagen in de week was het museum open. Ik gaf rondleidingen en kon uitgebreid vertellen over machines, slijpkoppen en staafjes en kegeltjes. Hoe glazen en brillen gemaakt en verzorgd werden. Prachtig!

In de collectie hadden we verschillende kostbare oude brillen, ook neusknijpers, van 12 tot 16 karaats goud. En een bril van been uit de 18e eeuw. We knutselden zelf de hele tentoonstelling in elkaar en probeerden ook de machines werkend te houden.

Ik vond het werken in het museum heerlijk en ik mis het wel. We kregen veel mensen over de vloer, ook uit het buitenland. Soms werden we gevraagd om ergens in het land onze collectie te tonen. Dat deden we graag. Eerlijk gezegd was dit werk nog leuker dan mijn dagelijkse werk als opticien. Ik heb er nog hele mooie herinneringen aan. En die koester ik.”

Anton Wierda woont in Surhuisterveen.