Zorgprofessionals: betrokken tot het allerlaatst
De betrokkenheid van zorgprofessionals bij bewoners in de laatste fase van hun leven is groot. Drie medewerkers van KwadrantGroep vertellen over het bijzondere van palliatieve zorg: ‘Je kunt het maar één keer doen.”
Titia Tjepkema, GVP’er It Wenplak
“Als mensen bij ons komen wonen begint het palliatieve traject. Dementie is onomkeerbaar, bewoners worden niet meer beter. We proberen het gesprek over het einde op gang te brengen. Wat wil iemand en wat is voor iemand belangrijk? Niet iedereen is aan die vragen toe, daarom is het juist goed om te bespreken.
Door ervaring en scholing krijg je er steeds meer zicht op wanneer iemand aan zijn of haar laatste stukje is begonnen. Vaak merk je dat eten en drinken moeilijker gaat en dat er achteruitgang is. Als iemand niet comfortabel is, wordt samen met de arts en naasten goed gesproken over wat te doen.
Ik vind het begeleiden van cliënten en naasten in de laatste levensfase fijn om te doen. Je kunt rust creëren door er te zijn, vragen te beantwoorden en angsten weg te nemen. Omdat ik één van onze experts palliatieve zorg ben, kunnen collega’s ook naar mij toe komen als ze het even niet weten. Soms vindt een collega het lastig om met een situatie om te gaan. Ook dat bespreken we, want we doen het samen!”
Emanuelle Wetterauw, coördinerend verpleegkundige Ienhoarnstate
“Het iemand zo comfortabel mogelijk maken, zonder pijn en benauwdheid. Dat is voor mij belangrijk aan zorg in de laatste levensfase. Familie moet zich welkom, gehoord en gesteund voelen. Dat kan heel praktisch zijn; een logeerbed bij de naaste op de kamer, een ruimte om als familie samen te kunnen zijn en maaltijden op reserve in de vriezer.
We zijn betrokken tot het allerlaatst. Je bouwt een band op en het voelt intiem om toegelaten te worden tot het laatste stukje van iemands leven. Op de dag van de uitvaart vormen we met bewoners en collega’s een erehaag als de overledene wordt uitgedragen.
Zes weken na het overlijden hebben we een gesprek met de familie. We vinden het belangrijk dat er met een goed gevoel wordt teruggekeken. Een enkele keer loopt het niet zoals de familie het graag had gezien. Bijvoorbeeld toen een bewoner kwam te overlijden terwijl er niemand bij was. Dat is moeilijk. Voor de familie, maar ook voor ons. Daar praten we dan veel over in het team. Die openheid hebben we gelukkig.”
Sandra Varkevisser, verpleegkundige Dongeraheem
“Iedere cliënt is anders en uniek. Dat geldt voor het leven én voor het sterven. Dus kijken we goed naar wat een cliënt in de laatste levensfase nodig heeft. De zorg voor iemand die gaat sterven is intenser. Je weet dat je het maar één keer kunt doen en wilt dat voor de cliënt en de naasten zo goed mogelijk doen.
Sommige casussen zijn heftig en vragen om een evaluatie in het team. Laatst hadden we een bewoner die nadacht over euthanasie. Daar wordt in het team verschillend tegenaan gekeken en toen zijn we met de rouwcoach van KwadrantGroep in gesprek gegaan. Ook andere casussen bespreken we in het team. Daar leren we van.
Zorg in de laatste fase is vooruit denken om te zorgen dat het proces soepel verloopt. In Dongeraheem betekent dit dat er veel overleg is met naasten én met de betrokken huisartsen. Daar hebben we goed contact mee. Als we in een weekend bij discomfort meer medicatie in willen zetten, dan vertrouwd de huisarts erop dat onze inschatting goed is. Dat werkt heel fijn.”
